-
1 wstyd
ازرم ; تنگ ; خجلت ; خفت ; رسوايي ; شرم ; شرمساري ; عار ; فضاحت ; ننگ -
2 стыдно
-
3 vergogne
wstyd -
4 shame
[ʃeɪm] 1. nwstyd m2. vtit is a shame to … — szkoda +infin
it is a shame that … — szkoda, że …
to put sb to shame — zawstydzać (zawstydzić perf) kogoś
* * *[ʃeim] 1. noun1) ((often with at) an unpleasant feeling caused by awareness of guilt, fault, foolishness or failure: I was full of shame at my rudeness; He felt no shame at his behaviour.) wstyd2) (dishonour or disgrace: The news that he had accepted bribes brought shame on his whole family.) hańba3) ((with a) a cause of disgrace or a matter for blame: It's a shame to treat a child so cruelly.) skandal4) ((with a) a pity: What a shame that he didn't get the job!) szkoda2. verb1) ((often with into) to force or persuade to do something by making ashamed: He was shamed into paying his share.) wymóc na, zmusić2) (to cause to have a feeling of shame: His cowardice shamed his parents.) zawstydzić•- shameful- shamefully
- shamefulness
- shameless
- shamelessly
- shamelessness
- shamefaced
- put to shame
- to my
- his shame -
5 стыд
сущ.• hańba• kompromitacja• srom• sromota• wstyd* * *wstyd, zawstydzenie -
6 Schande
-
7 disgrace
[dɪs'greɪs] 1. nhańba f2. vt* * *[dis'ɡreis] 1. noun1) (the state of being out of favour: He is in disgrace because of his behaviour.) niełaska2) (a state of being without honour and regarded without respect: There seemed to be nothing ahead of him but disgrace and shame.) hańba3) (something which causes or ought to cause shame: Your clothes are a disgrace!) wstyd, hańba2. verb1) (to bring shame upon: Did you have to disgrace me by appearing in those clothes?) przynosić wstyd2) (to dismiss from a position of importance: He was publicly disgraced.) zdetronizować, zdegradować•- disgracefully -
8 бесчестье
сущ.• bezczeszczenie• bezeceństwo• blamaż• dyshonor• haniebność• hańba• hańbienie• infamia• niegodziwość• niesława• niełaska• nikczemność• podłość• sromota• wstyd• zakała* * * -
9 позор
сущ.• bezczeszczenie• bezeceństwo• blamaż• dyshonor• haniebność• hańba• hańbienie• infamia• karcenie• kompromitacja• niesława• niełaska• nikczemność• podłość• srom• sromota• wstyd• zakała* * *hańba, infamia перен., niesława -
10 пекучий
-
11 сором
soromч. -
12 соромно
-
13 стид
stydч. -
14 Scham
f -wstyd m ( über etw z powodu czegoś); ( Schamgefühl) wstydliwość f -
15 Schmach
f -geho. hańba f, wstyd m -
16 ashamed
[ə'ʃeɪmd]adjto be ashamed of/to do sth — wstydzić się +gen /coś zrobić
I'm ashamed of myself for having done that — wstyd mi or wstydzę się, że to zrobiłam
* * *[ə'ʃeimd](feeling shame: He was ashamed of his bad work, ashamed to admit his mistake, ashamed of himself.) zawstydzony -
17 discreditable
adjective (bringing discredit or disgrace.) przynoszący wstyd -
18 embarrassment
-
19 thoroughly
['θʌrəlɪ]adv* * *1) (with great care, attending to every detail: She doesn't do her job very thoroughly.) gruntownie, dogłębnie2) (completely: He's thoroughly stupid/bored.) kompletnie -
20 поношение
сущ.• hańba• lżenie• obelga• wstyd• zniewaga
См. также в других словарях:
wstyd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wstydzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzyjemne, upokarzające uczucie wywołane świadomością własnych lub cudzych braków, błędów, złych, niewłaściwych, postępków, połączone z lękiem przed opinią innych :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstyd — m IV, D. u, Ms. wstydydzie; zwykle blm «przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp.,… … Słownik języka polskiego
wstyd — 1. Nie mieć (za grosz) wstydu «być bezczelnym, nie liczyć się z zasadami moralnymi»: Tata Marcina powiedział, że dzisiaj ludzie w ogóle nie mają wstydu. Tylko się patrzą, gdzie się można nachapać i nic więcej ich nie obchodzi. Dial film 1996. 2.… … Słownik frazeologiczny
kompromitować — ndk IV, kompromitowaćtuję, kompromitowaćtujesz, kompromitowaćtuj, kompromitowaćował, kompromitowaćowany 1. «narażać, wystawiać kogoś na wstyd albo śmieszność, szkodzić czyjejś opinii» Kompromitować podwładnego w oczach szefa. Kompromitować… … Słownik języka polskiego
robić – zrobić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}balona {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nabierać kogoś, coś; kpić z kogoś w taki sposób, by go całkiem ośmieszyć i poniżyć; robić z kogoś durnia, idiotę; narażać kogoś na śmieszność : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Scham — 1. Besser Scham im Gesicht als Weh im Herzen. Holl.: Beter is de schaamte in de oogen, dan eene vlek in het hart. (Harrebomée, II, 236b.) It.: Colui, ch hà gettato via la vergogna, non la ripiglia mal più. – Meglio è vergogna in faccia, che dolor … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… … Słownik frazeologiczny
palić — pot. Pal diabli; pal licho; pal sześć «niech tam, wszystko jedno, mniejsza o to»: Może się po prostu spóźniła, może ją jednak zobaczy! Ostatecznie pal diabli tę polską dziewczynę, chodzi przecież o niego, o Rupperta. Andrzej Zbych, Stawka.… … Słownik frazeologiczny
robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny